Ang pag-ibig sa Diyos ng ating mga ninunong hindi Kristyano (mga katutubo) ay mababakas sa kanilang pakikiisa sa kalikasan (na ang tawag nati’y pagsamba). Kaya inaalagaan nila ang lupa, ang kagubatan, ang mga bukal at batis (naroon ang kaluluwa ng mga ni-nuno). Sa ating mga simbahan, malimit nating ungkatin ang pag-ibig sa Diyos (mahal mo ba si Kristo?) ngunit sa gitna ng marumi nating pamayanan at ng mabilis na pagkasira ng mga likas na yaman (Diyos ang may likha!), tila liban sa halaga ng ating abuloy at pagtupad sa mga ritwal (purihin si Kristo!) – hindi natin nauunawaan ang pag-ibig na iyan.

“Habag ang ibig ko, at hindi hain…” Mateo 12:7